Het klinkt wel Nederlands, Will Hermes, maar hij is toch echt een rasechte New Yorker die als gerenommeerd muziekjournalist schrijft voor Rolling Stone en The New York Times. Daarnaast is hij auteur van een boek over de kunstscene in New York en haar muziekgeschiedenis, getiteld: Love goes to buildings on fire. Zijn boek over muzieklegende Lou Reed, ook een New Yorker, verscheen van zijn hand in 2023. De Nederlandse vertaling van deze zwaarlijvige biografie verscheen gelijktijdig. Maar liefst vier personen hielden zich met deze vertaling bezig, die kwalitatief uitmuntend is.
Het mogen recenseren van biografieën gerelateerd aan de muziekhistorie behoort tot de slagroom op de taart voor de recensent die ik ben. Wanneer ik mij dan ook nog mag verheugen op de biografie van een van mijn favoriete artiesten, is de taart nog vele malen smaakvoller.
Lewis (Lou) Allan Reed werd geboren in 1942 in Long Island (NYC). Zijn vader wijzigde zijn achternaam van Rabinowitz in Reed, om zich te vrijwaren van de Jodenhaat die in de jaren 30 hoogtij vierde. Hoewel Lou het op de middelbare school goed deed qua resultaten, had hij te kampen met stemmingswisselingen mede veroorzaakt door het taboe dat rustte op zijn homoseksuele gevoelens. Uiteindelijk heeft hij hier zelfs elektroshock therapie voor gekregen. Een middel dat in die tijd werd gebruikt om homoseksuele neigingen te onderdrukken. Hij studeerde literatuur, muziektheorie en filosofie aan de Universiteit van Syracuse en zag Sartre, Hegel en Kierkegaard als zijn favoriete denkers. Zijn favoriete auteurs waren Shakespeare en Dostojevski. Lou Reed had niet alleen een grote mate van interesse voor taal, hij bezat ook het talent om te schrijven. Naast Bob Dylan wordt Lou Reed gezien als een van de meest invloedrijke tekstdichters uit de muziekgeschiedenis.
Zijn rol binnen the Velvet Underground, de eerste succesformatie waar hij deel van uitmaakte, is enorm groot en kenmerkt zich, naast een aantal memorabele songs en albums, door een groot aantal korte relaties binnen de band. Zijn relatie met John Cale, zangeres Nico en beeldend kunstenaar en producer Andy Warhol worden uitgebreid besproken. In een tijd waarin de gayscene nog illegaal was en zijn gevoelens voor mannen en vrouwen nog ongeleid voelden, was Lou al een grootverbruiker van met amfetamine, heroïne en andere drugs.
Lou Reeds grootste solo-hit Walk on the wild side was in 1972 een tekstueel retrospectief op zijn periode ten tijden van the Velvet Underground, waarin crossdressing en prostitutie de thema’s vormen. Veel radiozenders weigerden in die tijd door de controversiële tekst om het nummer te draaien. Het album Transformer waarop het nummer uiteindelijk terecht kwam, werd geproduceerd door David Bowie. Op dit album stond ook het nummer Perfect Day, waarin hij de voordelen van het gebruik van heroïne metaforisch in een ogenschijnlijk lieflijk liedje heeft geïnjecteerd:
‘Just a perfect day
Problems all left alone
Weekenders on our own
It’s such fun
Just a perfect day
You made me forget myself
I thought I was someone else
Someone good, yeah’
Lou Reed heeft zowel met the Velvet Underground als later tijdens zijn solocarrière te maken gehad met gematigde populariteit. Zijn jeugd, geaardheid, opvliegende karakter, aversie tegenover de pers en zijn sterk wisselende songstructuren zijn hier ondermeer debet aan. Mensen die dichtbij mochten komen noemen Lou steevast een lief mens.
Wat een schat aan informatie heeft de auteur weten te verzamelen. Uren kan ik na het lezen van dit boek vertellen over de optredens vol gitaarsolo’s met distortion, psychedelische filmprojecties en hallucinerende middelen in The Factory, waar Andy Warhol alle vormen van Art en seksuele vrijheid samenbracht. Om vervolgens verder te vertellen over zijn lange solocarrière, de Berlijnse periode, zijn hereniging met John Cale, middels zijn ode aan Andy Warhol (album: Songs for Drella), zijn huwelijk met kunstenares en muzikant Laurie Anderson (hit: O Superman), de rust die hij bij haar vond in Tai Chi en yoga en zijn uiteindelijke dood door een leveraandoening in 2013.
Beter kun je daarom dit boek echt zelf lezen. Will Hermes is naast een perfectionistisch gegevensverzamelaar namelijk ook een begenadigd verteller.
⭐️⭐️⭐️⭐️ Er zijn biografieën geschreven over mensen die niet alles uit het leven hebben gehaald. Lou Reed heeft alles uit het leven weten te halen. En hij liet een prachtige muzikale erfenis achter. Toch was zijn leven zeker geen feestje. De worstelingen die hij doormaakt zijn voelbaar in woorden gevangen. Het is best opmerkelijk wanneer je deze uitgebreide biografie leest dat hij niet veel eerder door een noodlottige overdosis is overleden.
De enige die nu met een overdosis te kampen heeft is de lezer van dit boek. Naast de prachtige fotokatern in het midden van het boek, is het namelijk niet alleen het complete verhaal van Lou Reed dat je in 550 bladzijden krijgt voorgeschoteld, maar het biedt tevens een overzicht van de muziek, de kunst en de uitgaanswereld van New York gedurende zeven decennia. En dat is zoveel informatie dat het soms duizelt. Dat is het enige punt van kritiek op deze memorabele ode aan de ongekroonde koning van New York. Om vervolgens met een nieuw gevoel naar zijn oude platen te luisteren.
Persoonlijke songtekst:
‘How do you think it feels
When you’ve been up for five days, come down here mama
Hunting around always, ooohhh
‘Cause you’re afraid of sleeping
How do you think it feels
To feel like a wolf and foxy
How do you think it feels
To always make love by proxy, huh
How do you think it feels
And when do you think it stops
When do you think it stops’
(Lou Reed – ‘How do you think it feels‘)
Peter
Boekencast
Genre: biografie muziek
Uitgeverij: Singel Uitgeverijen
ISBN: 9789038814889
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 544
Verschijningsdatum: 2023
Hartelijke dank aan Singel Uitgeverijen en Nijgh & Van Ditmar voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
