In 1873 maakte de Fransman Henry Havard een reis langs de dorpen en steden rondom de Zuiderzee. 150 jaar later vaart Ronald Nijboer ongeveer dezelfde reis maar dan over het IJsselmeer. Wat is er veranderd door de inpoldering en het bouwen van de afsluitdijk. Ik woon aan het IJsselmeer en ik vind het erg leuk om daar meer van te lezen. Eerder las ik al Eens ging de zee hier tekeer van Eva Vriend. Eva Vriend heeft familiegeschiedenissen van families die aan de Zuiderzee woonden uitgediept en vertelt op die manier het verhaal van de
veranderingen.
Ronald Nijboer is naast schrijver ook socioloog en onderzoeker. Hij schrijft erg boeiend over de reis die hij maakte. Hij woont zelf in de Noordoostpolder en gebruikt Henry Havard als gids, zoals hij zelf schrijft:
“Door zijn ogen kijk ik naar wat er is veranderd en wat juist is gebleven. Hoe zijn we omgegaan met onze culturen en onze landschappen? Hoe verhouden we ons tegenwoordig tot het water? En misschien heeft dat verleden ook iets te bieden voor het IJsselmeer van de toekomst.”
Ronald Nijboer heeft het boek in zeven delen verdeeld en begint in Amsterdam. Kaartjes van vroeger en nu van dat deel van het boek vormen het begin. Om deze reis te kunnen maken heeft hij een schip nodig en een ervaren schipper. In de tijd van Havard vroeg het varen op de binnenzee om een ervaren schipper. De Zuiderzee stond als gevaarlijk bekend door de vele wrakken. Natuurlijk moest er ook voldoende ruimte zijn op het schip om een tijdje daar te kunnen leven. 150 jaar later is het niet veel makkelijker. De reguliere verbindingen zijn over land. Een historisch zeilschip huren is al niet makkelijk laat staan een schipper vinden die deze reis wil maken. Uiteraard ishij hierin geslaagd anders was dit boek niet tot stand gekomen. Het was erg leuk om te lezen hoe dat gelukt is en
met welke schipper.
De schrijfstijl van Ronald is erg beeldend en met een aantal foto’s krijg je echt een beeld. Sommige zaken heb ik ook opgezocht op internet zoals ‘Het Paard van Marken’. Daarnaast stipt hij ook zaken aan als bijvoorbeeld de problematiek van de VOC en de slavernij. In Hoorn heeft de VOC grote rijkdom gebracht maar er zitten ook andere kanten aan. Dan werpt hij de volgende vraag op:
Wie bepaalt er welke geschiedenis we vertellen? Ons beeld van de Republiek in de zeventiende eeuw is dus voor een belangrijk deel gestoeld op de verhalen van de welvarende bovenlaag. In de werkelijkheid is die geschiedenis natuurlijk gelaagder dan dat. Dit zette mij wel aan het denken, welke verhalen vertel ik? In hoeverre is dat gekleurd? Op die manier belicht hij meer zaken in het boek zoals de stikstofproblematiek en de inpoldering en inrichting van het nieuwe land.
Ik heb genoten van het boek dat heel veel feitjes bevat. Ik denk dat mijn man blij was dat het boek uit was omdat ik steeds weer enthousiast vroeg: ‘Wist je dat?’ of ‘Moet je dit horen!’ Dit is een non-fictie boek dat leest als een reisverslag, het oude en het nieuwe in elkaar verweven. Als je houdt van geschiedenis en nieuwsgierig bent, is dit boek echt iets voor jou. Ik kan en zal het boek zeker aanbevelen. Ik kijk uit naar een volgend boek van Ronald Nijboer. Het boek krijgt van mij 5 sterren.
Wilma Boekencast
Genre: non-fictie
Uitgever: HarperCollins
ISBN: 9789402712759
Uitvoering: paperback
Aantal pagina's: 304 pagina’s
Uitgave: september 2023
Bedankt HarperCollins voor dit recensie-exemplaar in ruil voor deze eerlijke recensie
