Johanna Mo (27 maart 1976, Kalmar – Zweden) is een voormalig freelancejournalist en boek recensent. In 2007 bracht ze haar eerste boek uit. Pas in 2020 brak ze internationaal door met het eerste deel van haar Ölandsbrotten-reeks (In het Nederlands Eilandmoorden-serie) waarin een hoofdrol is weggelegd voor Hanna Duncker, rechercheur bij politie van Kalmar.
Het donkere woud is het derde deel in de Eilandmoorden-reeks. Net als in de twee eerdere delen is het verhaal opgebouwd uit meerdere verhaallijnen. De steeds terugkerende rode draad is de moord op Ester Jensen van zestien jaar geleden. Hanna’s vader is voor deze moord veroordeeld geweest, maar Hanna heeft dit nooit kunnen plaatsen. Teruggekeerd uit Stockholm, na de dood van haar vader, is Hanna in het dossier gedoken van deze moord. In elk deel kom je als lezer meer te weten over wat er zich nu daadwerkelijk af heeft gespeeld.
Daarnaast is er de verhaallijn met betrekking tot de huidige zaak waarop Hanna en haar partner Erik zijn gezet. Deze keer betreft het eigenlijk een cold case. In de bossen is een skelet gevonden, uit DNA-onderzoek is gebleken dat het gaat om Mikael Fransson. Twintig jaar geleden is hij als vermist opgegeven. Hij en zijn vrienden hadden in een verlaten huisje in het bos het einde van hun middelbareschooltijd gevierd en daar ook overnacht, maar ’s-ochtends bleek Mikael niet meer in het huisje aanwezig te zijn. In eerste instantie werd aangenomen dat hij vrijwillig was vertrokken, al aan zijn geplande reis naar Berlijn was begonnen, maar als hij op een sms’je na niets van zich laat horen, wordt er een politieonderzoek opgestart. Dit onderzoek loopt dood, maar nu twintig jaar later worden zijn overblijfselen gevonden vlak bij de plek waar zij de nacht hebben doorgebracht. Aan Hanna en Erik de taak om uit te vinden wat er twintig jaar geleden is gebeurd.
Ook dit derde deel staat niet bol van de actie. Net zomin dat je stijf staat van de spanning en toch weet de schrijfster vanaf het begin de aandacht vast te houden. De manier waarop zij beide verhaallijnen vertelt zorgt voor de fascinatie. Ze laat enerzijds het slachtoffer zijn verhaal vertellen en anderzijds laat ze door middel van Hanna’s perspectief de kant zien van het onderzoek. Zo spint ze een intrigerend web, waarbij ook de vermoorde Mikael tot leven komt en het heden en verleden samen komen zonder dat het een moment verveelt. Zoals het in een goede reeks betaamt, groeien de hoofdpersonen naarmate de serie vordert. Ze ontwikkelen zich, de verhoudingen zijn dynamisch en je komt steeds meer te weten over het privéleven van de protagonist, dat een aanzienlijke invloed heeft op haar handelen als rechercheur. De ommezijde van de medaille wordt ook belicht. Namelijk hoe haar werk invloed heeft op haar privé functioneren. Al deze dingen maken dat Het donkere woud een gebalanceerd boek is, heel realistisch aanvoelt en bewijst dat een goede misdaadroman niet gruwelijk hoeft te zijn om boeiend te zijn.
Wat ook een pluspunt is, is dat de dialogen natuurlijk aanvoelen. Kleine irritaties en verschil in karakter, het voelt allemaal levensecht. Haar schrijfwijze is kort, bondig en toch weet ze de situaties helder over te brengen. Het donkere woud is een misdaadroman van zeer goede kwaliteit dat eindigt met een cliffhanger. Hopelijk wordt deze keer de cliffhanger wel uitgebreider uitgewerkt in het vierde deel van de serie, want het enige minpuntje in dit derde deel is dat erop de cliffhanger uit deel twee – De schaduwlelie – slechts beknopt wordt voortgeborduurd. Het donkere woud krijgt van mij 4.5* sterren!
Lisette
Boekencast
Genre: Thriller
Uitgever: HarperCollins Holland
ISBN: 9789402712933
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 381
Publicatiedatum: 5 september 2023
Dit recensie-exemplaar hebben wij ontvangen van uitgeverij HarperCollins Holland in ruil voor deze eerlijke recensie.
