De Britse C.L. Miller was aanvankelijk redactie assistent voor haar moeder, de bekende antiquair Judith Miller, en was verantwoordelijk voor publicaties over antiek. Nadat ze moeder is geworden realiseerde ze haar lang gekoesterde droom om auteur te worden. Ze is nu fulltime schrijver en als eerbetoon aan haar ouders en omdat het bloed kruipt waar het niet gaan kan, schreef zij Een moordgids voor antiekverzamelaars.
De mooie uitnodigende omslag is door Mark Hesseling omgetoverd in een Nederlandse omslag zonder dat het iets aan zijn originele kracht heeft verloren. Het oogt klassiek en vintage. Als liefhebber van de klassieke thrillers van Agatha Christie doet de omslag vermoeden dat we met iets soortgelijks worden verblijd. Het boek bestaat uit een proloog, 52 kortere hoofdstukken, een brief aan de lezer en een afsluitend dankwoord. In de brief aan de lezer vertelt Miller over haar drijfveren en het credo ‘Schrijf over wat je weet’.
‘Als je blik scherp is, zul je alles vinden wat je ooit hebt gewild’
Waar gaat het eigenlijk over?
Freya Lockwood keert, aanvankelijk tegen haar zin, terug in het dorpje waar zij is opgegroeid. Haar tante Carole, een excentrieke en extravagante dame heeft haar hulp ingeroepen, nadat haar dierbare oude vriend Arthur Crockleford onder verdachte omstandigheden om het leven is gekomen. Arthur heeft in het verleden samengewerkt met Freya als jagers naar gestolen antiek en vervalsingen. Alsof Arthur zijn naderend einde voorvoelde heeft hij op diverse plekken hints en raadsels achtergelaten die Freya en Carole steeds dichter bij de oplossing zouden kunnen brengen. Maar er ligt gevaar op de loer.
Het gebruik van het thema antiek en de charme van een pittoresk klein Engels dorpje brengen de lezer in een sfeer van lang vervlogen tijden waarin de tijd stil lijkt te staan. Het verhaal speelt zich wel in de huidige tijd af, het gebruik van mobiele telefoons heb ik bij Agatha Christie niet mogen beleven, maar die spelen hier wel een rol. Een beperkte groep aan mogelijke verdachten is dan wel weer een herkenbaar kenmerk van de whodunit.
Het verhaal van Miller is opgebouwd uit vele facetten. Het onbekende verleden van de personages, een stukje kunsthistorie, de raadsels van Arthur, de verdachtmaking van alle verdachten, de plottwisten. Er gebeurt veel en ook al heeft het boek ruim 300 bladzijden, het is eigenlijk een teveel aan informatie. Dit gaat ten koste van het gedegen speurwerk. Sommige stappen worden daardoor te gemakkelijk gezet of zelfs simpelweg in de schoot van Freya en Carole geworpen. Het idee om raadsels en puzzels te volgen richting de ontknoping is een geweldige vondst, maar de uitwerking is soms kinderlijk eenvoudig waardoor de spanning wordt vervangen door een koude douche.
Of dit deels veroorzaakt is door teveel schrappen in de aanvankelijke tekst is goed mogelijk. Sommige zinnen worden als storend ervaren en dit werkt remmend voor de aanvankelijke drive om naar de afloop te snellen. Geen idee of dit de auteur of de vertaler valt aan te rekenen. Een begrafenis met slechts twee dragers die de kist op hun schouders hijsen, is ongeloofwaardig. Vervolgens wordt de kist de grond in gehesen, terwijl hijsen omhoog brengen betekent. De mooie zonsondergang werd verstoord door regenwolken die zich samenpakten (Dan weet je niet of het een mooie zonsondergang is). Zout-en-peperkleurig haar (in Nederland peper en zout), verrieden (als verleden tijd van verraden), ik was een van de eersten binnen, of als dat in de weg stond van een leuke avond. Bij de laatste voorbeelden lijkt het of de van origine Engelse zinnen, letterlijk zijn vertaald.
Het verhaal is goed bedacht en levert voornamelijk de liefhebbers van een feelgood roman een aantal ontspannen uurtjes op. Er ligt meer nadruk op het aantrekkelijke uiterlijk van de tuinman dan op zijn professionele skills. Aangezien ik een heteroseksuele man ben die zijn achtertuin laat renoveren, had ik hem graag op dat laatste aspect willen beoordelen. Als liefhebber van thrillers kom je enerzijds aan je trekken door de speurtocht naar een mogelijke moordenaar, anderzijds staat het boek niet bol van de spanning, noch van de suspense die een goede whodunit doorgaans een kwaliteitsimpuls geeft.
⭐️⭐️ Met Een moordgids voor antiekverzamelaars van C.L. Miller lees je geen thriller maar een feelgood met een zoektocht naar een dader. Het refereren aan de werken van een aantal bekende kunstenaars is een welkome aanvulling op een complex verhaal en een tegelijkertijd eenvoudig onderzoek. De personages zijn niet onsympathiek maar maken nergens echt verbinding met elkaar. Ik concludeer dat wat als geheel waardevol antiek had kunnen zijn, niet meer is dan hedendaagse curiosa met een dun laagje vernis.
Persoonlijke songtekst:
‘But you’re still with me
But if you want it
Then you must find it
But when you have it
There’ll be no need for it
There’ll come a time when most of us return here
Brought back by our desire to be
A perfect entity
Living through a million years of crying
Until you’ve realized the Art of Dying
Do you believe me?’
(George Harrison – ‘Art of dying’)
Peter
Boekencast
Genre: thriller
Uitgeverij: The House of Books
ISBN: 9789044366884
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 335
Verschijningsdatum: maart 2024
Hartelijke dank aan The House of Books voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
