Met enige terughoudendheid begon ik in deze thriller van Michelle Frances. Het gaat om het (vertaalde) debuut van deze Britse thrillerauteur dat volgens de tekst op de achterkant wereldwijd vijfhonderdduizend keer werd verkocht, en in meer dan twintig talen werd vertaald. Het origineel verscheen al in 2017 en deze versie verscheen afgelopen maand, hoewel ook hierover verschillende meningen bestaan op internet. De andere twee thrillers van haar hand Zussen en Niet mijn dochter verschenen respectievelijk in 2022 en 2023. Vanwaar de terughoudendheid, vraag jij je wellicht af. Als man lees ik een grote verscheidenheid aan boeken, maar niet alle genres. De feelgood-romans laat ik met veel plezier en liefde over aan mijn vrouwelijke collega’s. En ook al prijkt hier de term thriller op de omslag, ik kan mij niet onttrekken aan de aanname dat het om een écht verhaal voor vrouwen gaat.
Goed papier, fijn lettertype, ruim vijftig hoofdstukken met een dag en datum als titel. Een vooroordeel is ook maar een suggestief oordeel. Daniel studeert voor arts en woont nog bij zijn ouders. Moeder Linda en vader Howard hebben geen hechte relatie en Howard houdt er een buitenechtelijke relatie op na. Linda onderneemt hier geen actie tegen maar stort zich vol overgave op de zorg voor haar inmiddels volwassen zoon. Dit bezitterige gedrag wordt versterkt door het vroege overlijden van haar dochter.
Ze zijn welgesteld en bezitten naast een woning in Londen een tweede huis in Saint-Tropez.
Wanneer Daniel zijn oog laat vallen op Cherry, een knappe meid uit een arbeiderswijk, is Linda sceptisch. Ze is bang dat Cherry vooral uit is op het rijke leventje en probeert haar zoon Daniel te behoeden voor grote amoureuze teleurstellingen. Daniel en Cherry zijn echter heel gelukkig samen. De onderliggende spanning die er heerst tussen Linda en Cherry leidt tot steeds meer pogingen bij beide vrouwen om de voorkeur van Daniel te verkrijgen.
Niet echt een verhaal waar mannen voor warmlopen. Niet echt spannend ook. De term psychologische thriller is dan weer wel te verklaren. Er wordt immers een geraffineerd psychologisch spel uitgevochten vol leugens, aantijgingen, bedrog, stalking en zwartmakerij. Michelle Frances schrijft eenvoudige zinnen waarbij vooral bij de start van het verhaal de vaart er niet echt in wil komen. Omdat ik er toch al bedenkingen over had, vielen mij een aantal zaken op:
Een passage waarin Cherry volledig met zonnebrand wordt ingesmeerd door Daniel wordt uitgebreid beschreven. Na de ‘Bedankt’ van haar kant, gaan ze gelijk zwemmen. Ik begrijp deze volgorde niet.
Bij het eerste bezoek van de arme Cherry neemt ze een bos met zeven lelies mee voor de moeder van Daniel. De zin ‘Ze hadden zestig pond gekost’, komt op twee manieren ongeloofwaardig over.
De moeder van Cherry werkt tegen een laag loon in een warenhuis. Als cadeau voor de verjaardag van Cherry geeft ze een ‘gloednieuwe I-phone’. En wat doet Cherry met dit belachelijk grote cadeau? ‘Ze legde het cadeau in een la, ging in bed liggen en zuchtte’. Ook twee keer uitermate ongeloofwaardig. Dit soort zaken storen mij in de eerste honderd pagina’s veelvuldig en daarna verdwijnen ze of vallen ze niet langer op. Het verhaal wordt dan namelijk écht de moeite waard. Het valse gedrag neemt astronomische proporties aan en je leest, zittend op het puntje van je stoel, verder. Het is wachten op een zinderende apotheose van deze onvervalste catfight.
Dat er grote spoilers staan in de samenvattende tekst op de achterzijde van het omslag is een slordigheidje van de uitgever en bevestigt mijn overtuiging om nooit de achterkant van een boek te lezen. De overtuiging vooraf dat dit boek niets voor mij zou zijn, bleek geheel onjuist te zijn. Een aanrader voor vrouwen en ook voor mannen (die willen afrekenen met vooroordelen).
⭐️⭐️⭐️ Met Zijn nieuwe vriendin heeft Michelle Frances haar visitekaartje afgegeven. De omslag is als een vakantiefoto, de inhoud is dat nog veel meer. Een boek dat zeker bij vrouwen hoge ogen zal gooien. Over het niet willen loslaten van een kind door een moeder versus het vastklampen van een vriendin aan haar vriend. En over de liefde in zijn algemeenheid. Of het gebrek daaraan.
Persoonlijke songtekst:
‘Now she’s always waiting on Sunday night
For the phone to ring and the clothes to dry
Minutes fly by when he finally calls
She does her best to play it tough
Fights back the tears when they hang up
Yeah just yesterday he lived right down the hall
When she lays her head down, he’s all she prays about
That no matter how far he may roam
He’ll stay strong and stay wild and know he’s his mama’s child
And that he can always find his way home
She’ll worry like she does cause there’s no kind of love
Like the one between mothers and sons’
(Paul Bogart – ‘Mothers and Sons’)
Peter
Boekencast
Genre: thriller
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 9789022598320
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 398
Verschijningsdatum: mei 2023
Hartelijke dank aan Meulenhoff Boekerij voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
