Een recensie is altijd een subjectieve mening over een boek. Een mening die gekleurd is en extra gekleurd wordt door bijkomende factoren. Wat dat betreft waren de verwachtingen zo hoog gespannen dat dit boek alleen nog maar teleur kan stellen.
Het boek dat ik voor dit boek las, was de gloednieuwe Stephen King en overtref dat maar. Daarnaast heeft de uitgever ervoor gekozen om op het omslag de vergelijking te maken met een van mijn mooist gelezen boeken ooit, Shuggie Bain.
Tenslotte was dit het eerste boek dat ik las, nadat mijn vakantie voorbij was.
Kortom: de koude douche liep al, voordat ik er klaar voor was.
Daarom is een recensie de som van vele subjectief van invloed zijnde parameters. Maar lees vooral verder…
Auteur Karl Geary is geboren (1972) in Dublin en verhuisde op zijn zestiende naar New York, waar hij werkte als scenarist en acteur (The Burrowers, Sex and the City en de remake van Hamlet). Zijn debuutroman Montpellier Parade haalde onder andere de shortlist van de Irish Book Award.
Tegenwoordig woont Karl samen met zijn gezin in het Schotse Glasgow.
Dublin, jaren 80 vorige eeuw.
Juno groeit op in een leven zonder liefde. Haar zus is uit huis, haar moeder probeert haar gezin in leven te houden en haar vader is er nooit. Of is dronken.
Ze krijgt van niemand aandacht en is ook op school het liefst onzichtbaar.
Ondanks haar katholieke opvoeding is Juno van haar geloof gevallen. De zusters en de pater op school helpen haar onvoldoende tegen de pesterijen die zij als buitenbeentje moet ondergaan.
Dan ontmoet ze Legs. Hij helpt haar tegen de pestkoppen en is lief voor Juno.
Wanneer je jong bent, geen liefde hebt gekend is het moeilijk om goedheid op waarde in te schatten. Juno verliest, door haar scherpe randjes, dat wat ze het liefste heeft: Legs.
Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Juno en is opgedeeld in drie delen waarin je telkens een sprong in de tijd maakt. Ieder deel bestaat uit verschillende genummerde hoofdstukken.
Naast veel ruimte voor dialogen is er veel ruimte voor de gevoelens van Juno. De auteur slaagt erin om de lezer deel van het verhaal te maken. Alles raakt alsof het je eigen kind betreft, of jezelf wanneer je jonger bent.
De jaren 80 waren het decennium waarin ik zelf opgroeide. Het was voor mij een gelukzalige periode en daarom moeilijk voor te stellen hoe leeftijdgenoten in Dublin deze jaren zo moeizaam beleefden. En toch is het de auteur gelukt om ook mij mee te nemen naar Ierland door een geloofwaardig en authentiek verhaal te vertellen, dat mij voor altijd zal bijblijven.
Het enige punt van kritiek zit voor mij in de gekozen kleur van het lettertype en dezelfde kleur op de rug van het boek. Oranje is de kleur van protestanten en niet van katholieken in Ierland. Door hun katholieke achtergrond had groen voor een betere match gezorgd.
Dit boek had de pech om voor mij een enorme teleurstelling te worden.
De conclusie is dat het op alle vlakken heeft afgerekend met de vooroordelen.
Het is volstrekt terecht om de vergelijking met Shuggie Bain te maken.
Een boek om nooit meer los te laten. In mijn hart gesloten.
Een boek om nooit te vergeten.
Ik hou van Juno. Ik hou van Legs. Ik hou van Juno en Legs.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Met Juno en Legs van Karl Geary haal je een moderne variant op Romeo et Juliettte van William Shakespeare in huis. Niet de Italiaanse romantische charme maar het grijze Ierse Dublin vormt het decor van deze tragedie pur sang.
Met kippenvel op je rug, het zweet in de handen en de tranen in de ooghoeken.
Ieder woord, elke zin is als een muzieknoot in een hartverscheurende Symphony of love.
Ook wanneer je geen boekenkast hebt, dit boek hoort er in.
Om te koesteren en om nooit te vergeten.
Persoonlijke songtekst:
‘Once I was young, then I grew up
From the greylight to the bluelight to the daylight, have I grown up at all?
I love my mother, my friends and brothers, I even loved my father
{ I love you I love you I love you I love you }
…And that says a lot…
But when the silence comes… the silence comes… the silence comes,
…sometimes stays too long
It slits the throat, it cuts the throat of where I belong
and the night goes so slow, it always does when you’re feelin’ low
and all the words unspoken, like the hearts left broken
{ I love you I love you I love you }
Am I to blame?
{ I love you I love you I love you }
Am I to blame?
{I love you I love you I love you}
When all the seeds we’ve reaped
and sown away from here
and close to home
…like spirits have flown…
No one’s to blame.
(Gavin Friday – ‘Blame’)
Peter
Boekencast
Genre: literaire roman
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
ISBN: 9789046831144
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 288
Verschijningsdatum: augustus 2023
Hartelijke dank aan Nieuw Amsterdam voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
