Jolanda Bloem (1971) moest omwille van lichamelijke klachten haar carrière als zangeres vroegtijdig stopzetten. Dit zette haar ertoe aan om boeken te gaan schrijven. Jolanda Bloem debuteerde in juni 2023 met haar eerste roman, Het hutje op de hei. Mijn recensie over dit mooie debuut lees je via de volgende link. Leuk detail, de titel van dit boek komt terug in Een lampje in het duister. En hoe!
Jolanda vindt het heerlijk om zich te identificeren met de personages in haar boeken en wordt daar telkens weer vrolijk van. Verder houdt ze onder andere van brocante en katten.
In Een lampje in het duister hebben Bobby en haar broer het moeilijke besluit moeten nemen om hun mama naar een verzorgingstehuis te laten gaan. Hun vader is overleden en hun mama lijdt aan beginnende Alzheimer.
Het ouderlijke huis wordt leeggemaakt, zo vindt Bobby nog een aantal foto’s en boeken die ze naar haar mama brengt. Als ze samen naar deze spulletjes kijken, valt er een foto uit een Bijbel. Het is de foto van een man in een soldatenuniform. Wie is die man? Wat maakt dat haar mama emotioneel wordt bij het zien van de foto? De zoektocht naar antwoorden op al deze vragen leidt Bobby naar Schotland. Welke geheimen draagt het verleden met zich mee? Dat lees je in Een lampje in het duister.
De cover van het boek oogt vrij donker met slechts een warme gloed, afkomstig van een kaars. Verder zie je de Bijbel waarin de foto zat en een bril. De cover zelf zou me niet onmiddellijk in het oog springen. Hij oogt wat eenvoudig. De titel is heel mooi gekozen. Waarom? Dat lees je op het einde van het verhaal.
Een lampje in het duister is een kort verhaal, slechts 60 bladzijden, en is onderverdeeld in korte hoofdstukken. Dit verhoogt het leestempo. De auteur schrijft in haar typische Hollandse taaltje. Als Vlaming moest ik af en toe grinniken bij uitdrukkingen als een bakkie doen, lekker joh en oude meuk. De auteur hanteert vooral het ik-perspectief. Alsof Bobby tegenover je zit met haar bakkie en haar verhaal aan jou vertelt. Soms wordt er geswitcht naar het personaal perspectief, dan gaat het hoofdpersonage meer in de rol van verteller op afstand zitten. In het begin vond ik dit verwarrend, maar als je een aantal pagina’s verder bent valt dit niet meer op.
Dialogen geven vaart aan het verhaal en door het afwisselen van perspectief en het wisselen van verteller naar dialoog en omgekeerd word je geprikkeld en blijf je lezen. Het verveelt nooit.
De auteur gebruikt heel beeldende, soms humoristische (“piece of cookie”, “Mijn schouders voelen aan als bakstenen van dikformaat met opgedroogde cement ertussen”) en dan weer heel poëtische taal. Jolanda schrijft prachtige gedichten waarvan er ook enkele in haar boek voorkomen. Hiermee bewijst ze nog maar eens dat ze kan schrijven.
Af en toe lijkt ze zich te verliezen in beschrijvingen die niet echt noodzakelijk zijn. Op die plekken vloeit het verhaal iets minder vlot.
‘Het begint te regenen en de voorruit van mijn auto is bewasemd. Met de mouw van mijn winterjas wrijf ik over het raam, maar het regent inmiddels zo hard dat mijn zicht belemmerd wordt. Ik druk op de knop zodat mijn ruitenwissers aan gaan…”
Dagboekfragmenten worden in een mooi, zwierig lettertype weergegeven, een leuk detail!
In Schotland voert Bobby gesprekken in het Schots/Engels. Deze zijn door de auteur ook effectief in het Engels neergeschreven. Zoals Bobby zelf zegt: “En dat zonder woordenboek, denk ik.” Een taalles van de auteur, maar geen paniek! Zelfs ik, met mijn beperkte talenknobbel, begreep de dialogen heel vlot.
De auteur raakt een aantal thema’s als geloof, Alzheimer en dementie, homoseksualiteit en familiegeschiedenis aan, waardoor ze zelfs op dit beperkt aantal bladzijden diepgang heeft kunnen bieden. Inclusief een reis naar het mooie Schotland.
Een lampje in het duister is een perfect tussendoortje. Het is vlot, speels, humoristisch, poëtisch en ontroerend geschreven. Je blijft met een warm gevoel achter. Vind je nooit de tijd om te lezen en wil je er toch terug aan beginnen? Dan is deze novelle uiterst geschikt! Het is een verhaal waar je in kruipt en met spijt terug uit kruipt. Het had gerust nog vele hoofdstukken langer mogen zijn.
Daarom krijgt het van mij 4 Schotse sterren.
Ellen Boutsen
Boekencast
Genre: roman
Uitgever: Mijnbestseller uitgeverij
ISBN:9789403734743
Uitvoering: E-book
Uitgave: februari 2024
Met dank aan Jolanda Bloem voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
