De cover toont de foto van een vrouw gehuld in een mouwloze zwartgrijze jurk die een gevuld glas in haar hand houdt. De sfeer van de foto is duister, overwegend bruin. Waarom heeft ze een glas in haar hand? En wat zit er in? Slaapdrank, alcohol, vergif? Op de achterflap bekent de ik-figuur dat zij haar vriend heeft vermoord. Pas op de laatste drie bladzijden, vlak vóór de epiloog, wordt de moord uit de doeken gedaan. Dat zijn meteen de beste bladzijden uit het boek. Dan wordt het spannend en krijg je zelfs wat empathie voor de hoofdpersoon, Eva. Voor een boek van 285 pagina’s is dat rijkelijk laat. Tevens komt het tafereel van de cover nergens in het verhaal terug.
Donker Paradijs is de titel van het boek en dat dekt de lading wel aardig. Op de eerste bladzijde lees je hoe een vrouw (in de 3e persoon) ondervraagd wordt, door wie is niet duidelijk waarschijnlijk de politie. Of ze weet waarom ze daar zit? Wanneer de vrouw antwoord geeft, gaat het boek meteen verder in de ik-vorm. Dat werkt bevreemdend en is taalkundig niet juist. Keek de vrouw naar zichzelf als in de derde persoon? Is er iets niet goed met haar? Eva bekent de moord op haar vriend, Vincent, waar ze van hield: “We waren gelukkig samen… we waren elkaars grote liefde.” Voordat op die vraag enige duidelijkheid gegeven wordt, gaat het boek een stukje terug in de tijd, waar Eva aangeeft dat Vincent haar één keer eerder heeft gekwetst, toen hij was vreemd gegaan. Meteen daarna verspringt de tijdslijn naar hun eerste ontmoeting toen ze in een trein tegenover elkaar zaten. De auteur neemt de tijd met de beschrijving van de opbloeiende liefde tussen die twee. Ze beleven samen leuke momenten. Maar regelmatig worden ook duistere dromen van Eva beschreven. Wat Eva beleeft in die dromen staat in schril contrast met haar belevenissen in het verhaal. Uitgebreid komen ook vakanties aan bod. In de trip naar Peru beschrijft ze uitvoerig een vrouw die op straat naast een tempel staat. Even later een paar mannen op de weg. Maar nergens komen deze mensen terug, noch verandert er iets bij de hoofdpersonen zelf. Op deze manier zijn die passages meer een reisverslag dan onderdeel van een roman.
Wat echter het meeste stoort in dit boek zijn de fouten. Hier had een echte redacteur met het manuscript bezig moeten zijn. Heel veel taalfouten, zoals verleden tijd in één zin mengen met tegenwoordige tijd. Ik geef een voorbeeld:
“Hij durfde te denken of misschien nog moediger; hij durft het te delen met me. Ik begon nu tegen hem te praten.”
Of deze:
“Ik ging mijn eigen gang, ik stortte me volledig op mijn eigen leven sinds ik werk“.
Ook onnodig Anglicisme zoals in de zin: “Drukke dagen als deze waren normaal…maar het werk beloonde goed.”
‘Rewarding’ is het Engelse woord dat mooi van toepassing is in deze context, maar in correct Nederlands zeggen we dat anders. Nog een voorbeeld van een taalfout die een corrector er gemakkelijk uit had kunnen halen:
“De avond duurde nog lang en als er een woord tussen romantisch en melancholie zou bestaan zou dat van toepassing zijn.” Dat zou moeten zijn “romantisch en melancholisch” of, als je wilt ”romantiek en melancholie”, niet een vermenging van die twee woordvormen.
Wanneer er veel te veel fouten in een boek staan, gaat de aandacht dáár naartoe in plaats van naar het verhaal. En dat is gewoon heel erg jammer. Er staan tal van interessante gedachten in. Ik noem een voorbeeld:
“Mannen die vreemd gaan zijn net kleine kinderen zonder besef…. En omdat ze te laf zijn om met een geheim te leven biechten ze het op.”
Qua opbouw zit het boek ook niet goed in elkaar. Het ene moment wordt er uitgebreid ingegaan op hoe gezellig en fijn Eva en Vincent het hebben op reis naar Nieuw-Zeeland, het andere moment worden er na een enkele witregel maanden overgeslagen. De feitelijke ontknoping waaraan in het begin al wordt gerefereerd, de moord op Vincent, komt heel abrupt en onverwacht. Alles overwegend kom ik aan 2 sterren voor dit boek. Voor haar volgende boek zou ik een strenge redactie ten sterkste aanraden, zowel inhoudelijk qua opbouw, als taalkundig. Dan ga ik dat boek zeker lezen, want het basis idee van de auteur is interessant.
Roelant
Boekencast
Genre: roman
Uitgeverij: Schrijverspunt
ISBN: 9789462665897
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 284
Verschijningsdatum: oktober 2022
Heel veel dank aan Ellen Klijnstra voor dit recensie exemplaar.
