Hannah Gold groeide op in een gezin waar boeken, dieren en de schoonheid van de natuur belangrijk waren. Ze is gepassioneerd door het schrijven van verhalen die haar liefde voor de planeet delen. Dit voel je ook tijdens het lezen van haar boek. De laatste beer was haar debuut voor kinderen. Bij de verschijning in 2021 werd het meteen een internationale bestseller.
Ook Levi Pinfold, de illustrator van het boek, won vele prijzen voor zijn kinderboekenillustraties, waaronder de Book Trust Best New Illustrator Award. Hij illustreert ook boeken voor oudere lezers, zoals de jubileumeditie van de Harry Potter-reeks.
In De verdwenen walvis leren we Rio kennen. Rio zijn mama is opgenomen in een kliniek. Daarom moet hij noodgedwongen bij zijn oma in Californië gaan wonen, die hij nauwelijks kent. Dit in combinatie met de zorgen om zijn mama, maken dat hij zich daar niet thuis voelt. Hij wilt zijn mama, die aan psychische problemen lijdt, helpen. Hij weet echter niet hoe, niets lijkt te werken. Dan leert hij Marina kennen. Haar vader begeleidt walvisspottochten met zijn boot. Op die boot komt hij in contact met Witsnuit, een walvis die een heel bijzondere betekenis heeft voor zijn mama en nu ook voor hem. Er ontstaat een mooie band tussen Rio en Witsnuit. Maar dan raakt ze plots vermist en Rio lijkt de enige die dit mysterie kan oplossen. Komt hij op tijd?
De cover viel mij onmiddellijk op met zijn reflecterende gouden letters en zijn prachtige blauwgroene kleur. Op de voorgrond prijkt een walvis met een jongen ernaast.
Mijn interesse was gewekt. Vooral door de blik in het oog van de walvis, die warm en liefdevol naar de jongen kijkt.
De verdwenen walvis is een jeugdboek voor kinderen vanaf 9 jaar. Het was lang geleden dat ik nog een jeugdboek had gelezen, maar vanaf de eerste pagina werd ik in het verhaal gezogen. Hannah Gold heeft een fijne, vlotte schrijfstijl, die heel verhalend is. Doorheen het hele boek kabbelt het verhaal nooit. Er is voortdurend een soort van spanningsopbouw. Ofwel door de acties in de verhaallijn, ofwel door de emoties die op een enorm rake manier worden beschreven. “Het voelde alsof zijn hart werd opengeklauwd en gescheurd en kapotgetrokken”
De tochten op de boot worden zo mooi omschreven dat je je daar waant. Je lijkt de druppels van de oceaan op je gezicht te voelen, ruikt de zilte zeelucht en voelt de wind in je haren.
De verdwenen walvis geeft je zin om zelf op de boot te stappen en op ontdekking te gaan. Het leert je in jezelf geloven. Dat je meer kunt dan je denkt. Hannah Gold weet de spanning op te bouwen in een heuse zoektocht. Maar het is tegelijkertijd informatief en raakt voorzichtig thema’s aan waar kinderen mee worstelen, zoals klimaatverandering, gevoelens die je overspoelen, verantwoordelijkheidsgevoel, familiebanden, echte vriendschappen…
Het thema KOPP-kinderen (kinderen van ouders met psychische problemen) komt ook mooi aan bod in dit boek. Het is het verhaal van Rio die in de zorg voor zijn mama zijn eigen weg, zelfvertrouwen en identiteit is kwijt geraakt. Die moet hij gaandeweg terug ontdekken. Je dringt binnen in het hoofd en de emoties van een KOPP-kind. Deze emoties zijn op zo een rake en rauwe manier beschreven, dat dit niemand onberoerd laat. Toch voelt het verhaal, ondanks dit thema, nooit zwaar aan, want er is ook blijdschap, verwondering, liefde, avontuur en moed. Daarnaast voel je de verbondenheid tussen mens en dier, puur en vol liefde.
De tekeningen van Levi Pinfold maken het boek helemaal af. Het zijn prachtige zwartwit-tekeningen waarmee hij de tekst naar een hoger niveau weet te tillen. Geen enkele tekening voelt teveel of verkeerd. Het is exact dat wat Hannah Gold beschrijft. Zelfs de emoties worden ongelooflijk mooi gevangen in zijn tekeningen.
De verdwenen walvis is een boek dat je overal mee naartoe sleept om verder te kunnen lezen. Je verlangt naar het einde, om te weten hoe het afloopt. Maar je wilt tegelijkertijd het einde zo lang mogelijk uitstellen om geen afscheid te moeten nemen van Rio en Witsnuit.
Het is een jongerenboek dat je ook als volwassene kunt lezen. Want thema’s als klimaatverandering en KOPP-kinderen liggen ook ons nauw aan het hart.
Zoals je op het einde van een dagje aan zee het zilte zout nog op je wangen voelt, zo zindert dit verhaal nog even na.
Daarom krijgt het van mij 5 welgemeende sterren.
Ellen
Boekencast
Genre: kinderboek vanaf 9 jaar
Uitgever: Volt
ISBN:9789021473369
Uitvoering: hardcover
Aantal pagina’s: 312
Uitgave: 2023
Met dank aan uitgeverij Volt voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
