Een debuut is altijd spannend, je kent de auteur niet en je weet niet of het verhaal je wel zal bevallen. Waar we niet over praten is de eerste roman van Tracey Lien en heel benieuwd begon ik haar roman te lezen. Ze is van Vietnamese afkomst, groeide op in Sydney en studeerde in Kansas. Voorheen was ze journaliste voor de Los Angeles Times waar reeds verschillende artikelen van haar verschenen.
De zeventienjarige, voorbeeldige, Denny Tran komt om het leven in Cabramatta, een buitenwijk van Sydney. Hij was net afgestudeerd van de middelbare school en ging dit vieren met zijn vrienden in een restaurant. Cabramatta heeft reeds jaren te kampen met hangjongeren , drugsverslaafden en een onverschillige politie die niets aan de problemen doet. De dood van de jonge Denny kan hen dan ook niet veel schelen en de zaak wordt voor hen snel afgesloten.
Ky Tran, Denny’s oudere zus, komt naar huis voor de begrafenis en wil weten wat er met haar broertje gebeurde. Niemand kan op haar vragen antwoorden en ze ergert zich aan de apathie en het zwijgen van de mensen uit Denny’s omgeving. Daarom besluit ze om zelf op onderzoek te gaan. Zal ze de waarheid te weten komen?
Hoewel dit een fictieve roman is, lijkt het zo uit het leven gegrepen. Zo is er de locatie waar het verhaal zich afspeelt: Cabramatta. Deze buitenwijk van Sydney is niet fictief en heeft nog steeds een grote Aziatische (vooral Vietnamese) etnische concentratie. Net als in het boek had de wijk in het verleden te kampen met heel wat hangjongeren en drugverslaafden. Wanneer je de beelden van deze wijk ziet in kranten, televisie, YouTube, … kan je je moeilijk voorstellen hoe het is om daar op te groeien, leven, werken en wonen. Maar de auteur slaagt erin om dit op een sublieme manier in beeld te brengen.
Via haar personages brengt ze een indringend en aangrijpende portret van hoe het is om in Cabramatta te wonen en er op te groeien. In Waar we niet over praten vervaagt het verhaal van Denny naar de achtergrond, de personages en hoe ze proberen te integreren in Cabramatta is het hoofdverhaal. Hier zijn er geen hoofd- en nevenpersonages, elkeen zijn verhaal wordt in het daglicht geplaatst en grijpt je telkens bij de keel. Tracey Lien schetst hun verhaal van binnenuit en licht de verschillende contrasten uit. Denny is de voorbeeldige jongere die zich niet inlaat met de hangjongeren. Zijn ouders lijken het volgens andere ouders goed te hebben, doch ook zij hebben het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen.
De eerste generatie Vietnamezen vluchtte weg van de oorlog en heeft te kampen met PTSS. De tweede generatie heeft gezien hoe moeilijk hun ouders het hebben en blijven, hoewel ze in Australië geboren zijn, steeds als vreemden aanschouwt worden. Hierdoor voelen ze zich niet thuis in hun moederland, maar ook niet in het moederland van hun ouders, waar ze weinig connectie mee hebben. Deze problematiek weet de auteur op een ingenieuze manier te omschrijven. Tijdens het lezen had ik dan ook meermaals het gevoel dat de auteur gebeurtenissen en ervaringen uit haar eigen jeugd verwerkt heeft in dit verhaal. Dit wordt versterkt doordat Ky Tran, Denny’s zus, net als de auteur, als journaliste werkt voor een grote krant. Bepaalde ervaringen in het boek zijn dan ook zeer levendig en emotioneel geschreven, wat voor een debuut zeker sterk is.
Dit is het eerste boek van Tracey Lien en hier en daar zijn er nog wat verbeterpunten, maar deze storen niet. Het leesplezier was er niet minder om, doordat dit een ijzersterk verhaal is. De auteur heeft een fijne, beeldende stijl en weet je emotioneel te raken. Ik kijk alvast uit naar het volgende werk van haar. 4 STERREN.
Silke
Boekencast
Genre: roman
Uitgever: Signatuur
ISBN: 9789056727260
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s : 336
Uitgave: maart 2023
Met dank aan Libelle en Uitgeverij Signatuur voor dit recensie-exemplaar in ruil voor deze eerlijke recensie.
