Vaak wordt ze samen genoemd met thrillerschrijvers als Suzanne Vermeer, Linda van Rijn en Esther Verhoef. Alle vier de schrijfsters schrijven namelijk (goed) in hetzelfde genre. Daglicht (2008) bracht haar, haar daadwerkelijke doorbraak en sindsdien dendert de thriller trein door. Tijgerlelie is haar nieuwste werk.
Lili vertrekt met haar vriendengroep naar het hotel ‘El Refugio’, dat van Lili haar oom is. Hij vraagt haar goed op het hotel te passen, terwijl hij op familiebezoek is. De vriendengroep lijkt dit een leuk en spannend idee, maar besluiten op het laatste moment nog een extra groepslid toe te voegen: Monica.
Monica zorgt ervoor dat de groepsverhoudingen op scherp komen te staan. Na een avond met veel drank, loopt het binnen de groep helemaal uit de hand, wat een van de vrienden met de dood moet bekopen.
Zeventien jaar later kampt Lili nog altijd met psychische problemen door deze trip met vrienden. Als een van haar oude vrienden zelfmoord pleegt, vraagt dit opnieuw veel van de groep.
Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, dit vond ik een van Pauws mindere werken. Helaas, ik had me er namelijk erg op verheugd. Het begint al met de cover. Dit kan ik, omdat het een ebook is, niet helemaal beschrijven. Ik heb de paperback versie gezien in de winkel, en deze is door zijn tekeningen die doorlopen in de bladzijden prachtig. De voorkant daarentegen is werkelijk te saai voor woorden. Het verhaal helaas idem dito.
De schrijfster neemt je mee naar een afgelegen hotel tijdens een winterperiode met veel sneeuwval. De vriendengroep zit letterlijk gevangen in het hotel en dit zorgt voor spanningen onderling. In het begin leest het boek nog lekker weg, de vriendengroep heeft er zin in en gaat op pad. Eenmaal in het hotel beginnen de onderhuidse steken en plagerijtjes al snel vervelend te worden. Niet alleen voor degene die ze moet ondergaan, maar ook voor de lezer. Ik dacht de hele tijd, kom op zeg, is er dan niemand die zegt dat dit niet de manier is om met elkaar om te gaan. Er kwam bij mij zelfs een beetje plaatsvervangende irritatie los.
De schrijfstijl van Pauw is gemakkelijk en vlot. Het verhaal wordt afwisselend vanuit het heden en verleden verteld. Deze afwisseling zorgt ervoor dat je nog enigszins geboeid blijft lezen.
Je leest het verhaal vanuit het perspectief van Lilli. Pauw weet goed haar onzekerheden en gevoelens onder de aandacht te brengen, waardoor je jezelf als lezer goed kan inleven in Lili haar situatie.
Ook de thema’s die aan bod komen zijn verre van gemakkelijk: groepsdruk, (toxische) vriendschappen, psychische problemen en zelfmoord. Pauw windt er geen doekjes om.
Echter mis ik de spanning, die je jammer genoeg pas in de laatste hoofdstukken voelt. Ik had dit graag in het gehele boek willen voelen. Ook het einde is wat afgeraffeld en komt als een totale verrassing. Hier had Pauw best wat extra pagina’s aan mogen vuil maken.
Tijgerlelie was een boek waar ik enorm naar uitkeek, maar helaas vies tegenviel. Ik miste de onderhuidse spanning door het boek heen. De hoofdpersoon Lili was daarentegen wel goed uitgewerkt, als lezer leef je mee met alles wat ze moet ondergaan. Ook de heftige thema’s weet Pauw goed neer te zetten.
Tijgerlelie krijgt van mij slechts 2.5 ster. Hopelijk kan haar volgende boek mij meer bekoren.
Kim
Boekencast
Genre: literaire thriller
Uitgeverij:Ambo|Anthos
ISBN: 9789026360015
Uitvoering: e-book
Aantal pagina’s: 272
Verschijningsdatum: mei 2023
Hartelijke dank aan uitgeverij Ambo|Anthos voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
