Ik zou deze recensie graag starten met een spoileralert. Boek 1, De Anumoria Initiatie, en boek 2, De Eldurea deceptie, zijn niet los van elkaar te lezen. In boek 2 gaat het verhaal gewoon verder waar je in deel 1 gebleven was. Dus als je De Anumoria Initiatie nog niet gelezen hebt, zou ik dat zeker eerst doen voor je deze recensie leest. Je gaat het je niet beklagen!
Fango vertrekt op het einde van boek 1 samen met Lavanya naar India om de Geode van Anu-Naqi te vinden. Hiermee hoopt hij het ultieme wapen te vinden om de macht over de wereld te krijgen. Hij wordt hierbij geholpen door Enlil, Sirenia en Unukal, zijn kinderen. Ondertussen is er in Anumoria veel veranderd. De macht is overgenomen door Rubilus en discriminatie en onderdrukking vieren hoogtij. Als Tom en Shantea dan ook nog eens beschuldigd worden van moord, moeten ze samen met hun vrienden alles op alles zetten om hun naam te zuiveren. Slagen ze hierin en kunnen ze Anumoria en bij uitbreiding de wereld redden van de ondergang? Dat lees je in De Eldurea deceptie.
Robert Bijman werd geboren in 1967 in Amsterdam. In 2005 verschenen Tom en Shantea uit de mist en begon hij hun ontdekkingstocht op te schrijven. Tijdens zijn avonduren, weekends en vakanties schreef en herschreef hij hun tocht en dit resulteerde in zijn eerste boek over de geheime diepzeestad Anumoria, De Anumoria Initiatie (2014). Naast schrijven is Robert Bijman dol op films, de betere tv-series, comedy, soundtracks, theater, lezen en zwemmen.
De cover van het De Eldurea deceptie is even donker als het verhaal zelf. De exodus wordt mooi verbeeld in het personage op de voorgrond. Alles in vlammen met een zwarte, rode en gouden gloed. Er loopt al een rilling over je rug door gewoon naar de cover te kijken.
Het boek wordt opgedragen aan de vader en de uitgever van de auteur, die beiden overleden zijn. Daarna heeft hij ervoor gekozen om enkele quotes te vermelden van onder andere Albert Einstein, de Dalai Lama en Star Trek. Als je deze op het einde van het verhaal herleest merk je dat deze treffend gekozen zijn.
Aan het begin van het boek heeft de auteur een inhoudsopgave toegevoegd. Het boek wordt verdeeld in 12 delen. Deze delen worden opgedeeld in 34 langere hoofdstukken die elk een titel hebben. Dit geeft een duidelijke structuur aan het verhaal.
Er is geen inleiding of samenvatting die iets vertelt over deel 1, De Anumoria Initiatie, waardoor het toch wel belangrijk is dat je niet te lang wacht om De Eldurea deceptie te lezen. Ik kon boek 2 niet onmiddellijk na boek 1 lezen en ik vond het moeilijk om alle verbanden tussen de verschillende personages nog te weten. Er was geen kader om je te helpen er vlot terug in te duiken. Ik heb uiteindelijk het einde van boek 1 opnieuw gelezen. Een korte rondleiding door het Anumoria dat je achterliet in boek 1 was een meerwaarde geweest. De auteur gebruikt eenvoudige, beeldende, humoristische en soms poëtische taal.
‘Door de duizenden kamers van het paleis werd het een zoektocht naar dat ene sardientje in een wolk van vissen.’‘Het leek een eeuwigheid geleden dat hij zo’n boeket aan gevoelens langs zijn hartsnaren had voelen gaan.’‘Zo werden Tom en Shantea uiteindelijk de Es toon en de E toets van hetzelfde keyboard: totaal verschillend, boven op elkaars lip en samen een bekende, dreigende dreun.’
De auteur vertelt vanuit het ik-perspectief, wat maakt dat inleven vlot gaat. De emoties zijn zeer herkenbaar, tastbaar en treffend weergegeven. Er wordt afwisselend vanuit de verschillende hoofdpersonages verteld. Op die manier ervaar je alles wat er gebeurt vanuit verschillende invalshoeken, waardoor het hele plaatje van gevoelens, gedragingen….completer wordt. Communicatie via telepathie wordt cursief gedrukt, waardoor er een fijne structuur in het verhaal zit.
Er worden via De Eldurea deceptie verschillende thema’s aan de kaak gesteld. Zo gaat het over Alzheimer, de voorkeur voor zuivere rassen en de afkeer tegen gemengde huwelijken, iets dat jammer genoeg geen fantasie is in de geschiedenis van de mensheid en dat zelfs nu nog voorkomt.
De Eldurea deceptie is een heel donker verhaal. Er is veel geweld, haat en ruzie. Je wordt murw geslagen door de agressie. Een agressie die zich op vele vlakken uit. Er komen harde onderwerpen aan bod in het boek, die ik om spoilers te vermijden hier niet zal vernoemen. Deze onderwerpen grepen me soms naar de keel. Ze worden heel rauw, expliciet en beeldend beschreven. Een kunst van de auteur, een uitdaging voor de (gevoelige) lezer.
De auteur heeft zijn werk gemaakt van het creëren van de wereld van Tom en Shantea. De planeten, de edelstenen, de manier van leven, de wetten en regels… Er is een hele constructie uitgewerkt waaraan het verhaal is opgehangen. Hij heeft zich hiervoor gebaseerd op de theorieën van Sitchin uit “The Eart Chronicles”. Alles klopt, er zijn geen hiaten, er is logica, de wereld bestaat. Het is alleen jammer dat deze feiten zo uitgebreid aan bod komen, dat het soms ten koste gaat van het verhaal zelf.
De Eldurea deceptie heeft hele spannende delen die vaart maken, waardoor je blijft lezen. Deze worden echter afgewisseld door hele beschrijvende en gedetailleerde delen die het verhaal wazig maken. Het ene hoofdstuk zie je alles heel helder en in het volgende hoofdstuk lijkt het of je zicht troebel wordt gemaakt door teveel beweging onder water. Dit maakt dat ik me toch wel wat door de 362 pagina’s heen moest worstelen. De ene keer vlot als een dolfijn door het water klievend, de andere keer als beginnend zwemmer, worstelend naar de overkant. Het zou goed kunnen dat fervente fantasy-lezers meer gewoon zijn, waardoor ze van nature die snelle dolfijnenstaart hebben. Voor mij, met mijn beginnersbenen, was het niet altijd even gemakkelijk. Het boek heeft net als De Anumoria Initiatie een open einde, wat je nieuwsgierig maakt naar deel 3.
De Eldurea deceptie krijgt van mij 3 spartelende sterren.
Ellen Boutsen
Boekencast
Genre: Fantasy
Uitgever: Zilverbron – Zilverspoor
ISBN: 9789463080293
Uitvoering: E-book
Uitgave: 2015
Met dank aan uitgeverij Zilverbron voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
