Danielle Steel is een grote dame in de schrijverswereld, die weinig inleiding behoeft.
Misschien toch enkele leuke weetjes.
Naast haar werk voor volwassenen heeft Steel een serie kinderboeken geschreven, de Max en Martha-serie. Ze schreef vier ‘Freddie’-boeken, over gebeurtenissen in het leven van kinderen, zoals een doktersbezoek of een nachtje gaan logeren. Ook publiceerde ze een poëziebundel. Steel is zeer geïnteresseerd in het welzijn van kinderen. Zelf heeft ze negen kinderen grootgebracht en is ze vijf keer getrouwd. Haar zoon Nicholas Traina pleegde op 19-jarige leeftijd zelfmoord. Steel schreef twee non-fictieboeken over Nicholas’ leven en dood, Having a Baby en His Bright Light.
Verder omvat haar oeuvre meer dan 120 romans, waarvan er een heel aantal verfilmd zijn.
In De butler maken we kennis met het verhaal van 2 totaal verschillende mensen, namelijk Joachim en Olivia. Beiden gaan ze gebukt onder de emotionele erfenis van hun familie. Een trauma dat hun manier van in het leven staan en hun manier van zich hechten aan anderen, bepaald heeft.
Joachim Von Hartmann groeide op in Buenos Aires met zijn Duitse moeder en tweelingbroer Javier. Wanneer Joachim met zijn moeder bij zijn stiefvader in Parijs gaat wonen, blijft Javier achter in Buenos Aires. Javier belandt op het verkeerde pad en er is geen contact meer met hem. Daardoor voelt Joachim zich eenzaam en stuurloos. Hij mist Javier enorm en weet niet hoe hij zijn leven nu vorm moet geven. Op een dag valt zijn oog op een advertentie voor een butleropleiding in Londen. Hij besluit dit een kans te geven, geïntrigeerd door de precisie en de hoge eisen van het werk.
Olivia White had 10 jaar lang haar eigen interieurtijdschrift. Maar dan sterft haar moeder en of dat nog niet genoeg is, gaat ook haar bedrijf failliet. Ze besluit om Amerika achter zich te laten en eindelijk eens echt te gaan leven. Ze boekt een enkele vlucht naar Parijs. Olivia zoekt iemand om haar nieuwe appartement in te richten. Daar kruist haar pad dat van Joachim die op zoek is naar een job als butler in Parijs, zodat hij dichter bij zijn mama kan zijn. Ze gaan de samenwerking aan en al snel ontstaat er een hechte vriendschap.
Slagen Joachim en Olivia erin om hun erfenis los te laten en hun eigen leven te gaan leiden? Of blijft deze erfenis voor de rest van hun leven op hun schouders rusten? Dat lees je in De butler.
De cover toont een kasteel en de rug van een butler. Heel sober en er wordt niets weggegeven over het verhaal zelf. Vooral Steel haar naam valt enorm op door de grote, gouden letters in reliëf.
In hoofdstuk 1 start het verhaal met de familiegeschiedenis van Joachim. We zien Joachim 25 jaar na zijn vertrek uit Buenos Aires. Hij haalt herinneringen op aan hoe het leven van zijn grootouders, ouders en van hem en zijn tweelingbroer, Javier, verlopen is. Deze lange inleiding is heel helder geschreven en je hebt echt een duidelijk beeld van de gebeurtenissen die de familie te verwerken heeft gekregen. Hetzelfde doet Steel met Olivia in hoofdstuk 3.
Deze hoofdstukken maken dat je hun manier van in het leven staan, hun gedragingen en hun emoties beter kunt kaderen en begrijpen. Ik vind dit een meerwaarde in het boek.
Joachim had het gevoel dat hij de helft van zichzelf achterliet, het kloppende hart of de longen waarmee hij ademde. In zijn ogen was de band tussen tweelingen heilig, heiliger dan die tussen gewone broers. (p.17)
Een van de redenen voor mij om voor dit boek te kiezen, is dat het beroep van butler mij altijd al gefascineerd heeft. Wat maakt dat zij kiezen voor een toch wel zeer gedienstig bestaan, met ontzettend veel regels en controle? Ik veronderstel dat dit voor elke butler anders is, maar Steel wist dit in het geval van Joachim goed naar voor te brengen.
De butler gaat ook over de Tweede Wereldoorlog. Ik was bang dat dit het zoveelste oorlogsverhaal zou worden, maar Steel heeft me verrast door de oorlog vanuit een ander perspectief te bekijken. Ze biedt een, voor mij, verrassende kijk op daders en slachtoffers aan de hand van een duistere familiegeschiedenis. Een verfrissende kijk met een open en breed vizier.
Steel heeft een heel vlotte schrijfstijl. Je glijdt moeiteloos van zin naar zin en van hoofdstuk naar hoofdstuk. Ze zuigt je mee in de levens van haar hoofdpersonages en ze laat je niet meer los tot het laatste leesteken.
Ze maakt ook gebruik van heerlijke combinaties. Zoals de toch wel stijve butler, die gaat winkelen in de Ikea. In de vertaling vind je ook de uitdrukking “Op de fles gaan” (p.115). Je krijgt daardoor een mooi en realistisch verhaal met de nodige luxe en rijkdom, maar zonder de hoogmoed die daarbij al eens durft de kop op te steken.
Het einde vind ik prachtig, omdat dit toch wel een levensles bevat waar veel mensen zichzelf of anderen in kunnen herkennen. Ik draaide de laatste pagina met een weemoedige zucht om.
Steel is een schrijfster die haar pluimen al meermaals verdiende met zeer goed verkopende bestsellers. Ik moet tot mijn scha en schande bekennen dat dit het eerste boek was dat ik van haar las. Ik ben echter helemaal verkocht door haar schrijfstijl, haar kennis over de onderwerpen die aan bod komen en haar levenslessen die ze toch weet mee te geven in haar verhaal. Dit was misschien mijn eerste Steel, maar niet mijn laatste!
Daarom krijgt De butler van mij 4,5 gedienstige sterren!
Ellen
Boekencast
Genre: roman
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
ISBN: 9789021030487
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 301
Uitgave: november 2023
Met dank aan uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
