Naomi Madern bruist van creativiteit. Ze doceert, regisseert, acteert, musiceert en vertelt verhalen. Nergens is al ver is haar debuut. Deze dichtbundel schotelt je de volgende vraag voor: “Wat is het verschil tussen een gedicht en een monoloog?” De titel komt voor in het eerste gedicht. Heb ik je nu nieuwsgierig gemaakt? Dan kun je na het lezen van deze recensie snel beginnen lezen in Nergens is al ver.
De cover, van de hand van Pascal Maramis, is heel donker, met zwarte en bruine tinten. Rechtsboven licht een spinnenweb op. De titel is, in witte letters, prominent aanwezig. Ook de lay-out van het boekje is minimalistisch. Gedichten zonder titel, witte pagina’s ertussen, soms staan er slechts 2 zinnen op een blad, soms is het hele blad gevuld. Ruimte om de tekst zelf verder aan te vullen of te verwerken wat je hebt gelezen? Bij mij gebeurde dat spontaan tijdens die grote witruimtes. Het boekje zelf is klein en dun, ideaal om mee te nemen.
Nergens is al ver bevat geen inleiding of proloog. Interpretatie mag volledig van de lezer zelf komen.
De gedichten lezen vloeiend, in een prettige cadans. Deels op rijm, vaak ook niet. Je moet je niet afvragen waar de ene zin eindigt en de volgende begint, je glijdt er op een natuurlijke manier doorheen. Een perfecte golf, rustig beginnend, aan kracht winnend om dan met een knal op het strand te landen en uiteen te vloeien. Nergens is al ver is een heel toegankelijke, laagdrempelige bundel voor al wie zijn eerste stappen in de poëzie wil zetten.
In Nergens is al ver volg je de zoektocht van Madern in thema’s als liefde, relaties, rouw, geloof, scheiding, jeugd, protest, identiteit, DNA, lichaam, angst, verlegenheid en actualiteit. Deze zoektocht in de maatschappij schept veel herkenbaarheid.
De teksten vragen erom dat ze een paar keer gelezen worden. Om ze langs alle kanten te voelen, de woorden op verschillende manieren te benaderen, om zo tot de kern te komen. Ze vragen om stil te vallen, je tijd te nemen, je er rustig voor neer te zetten en ze te ervaren in het hier en nu. Als een klein, gestolen momentje tijdens je verder zo drukke dag. Ze doen je reflecteren over de thema’s die aan bod komen.
De gedichten bevatten een rauwheid, een tristesse en een zekere hardheid, maar ook een dosis humor en lichtheid. Alles passeert de revue in een mooie balans. De auteur mijmert heel open, met een kwinkslag en een portie zelfspot.
Het einde is aangrijpend en krachtig en geeft antwoord op de vraag die ik in de eerste alinea voorop stelde. Met de lezer als kunstenaar, die van dit boekje zijn/haar eigen product maakt. Een creatieve en verrassende manier om een bundel te eindigen!
Nergens is al ver maakt je deelgenoot van de gedachten, gevoelens en ervaringen van Madern. Ik heb ervan genoten om – al is het maar even – deel te mogen uitmaken van haar hart, hoofd en de rest van haar lichaam. Het is een boekje dat bij deze recensent op tafel ligt, in het zicht. Om er af en toe een woord, een zin of een stukje tekst uit te pikken en dit terug even tot het mijne te maken. Herlezen is geen straf, integendeel! Dit prachtige debuut krijgt van mij 5 sterren.
Ellen Boutsen
Boekencast
Genre: poëzie
Uitgever: Palmslag
ISBN: 9789493343269
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 59
Uitgave: juni 2025
Met dank aan Palmslag voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
