‘Kom niet bij me klagen Kom niks aan me vragen, nee… Ik heb het wel gezegd, ‘k heb het wel gezegd, Ik heb het wel gezegd dat je beter bij mij kon blijven’ De soundtrack bij de film van mijn jeugd. De eerste stappen op het liefdespad, de eerste afwijzing en de eerste liefde. Geen internet of mobiele telefoon. Alles wat je kon was het sturen van een briefje of langs haar huis rijden. In de hoop een glimp van haar op te vangen. Gehuld in een spijkerjack volgehangen met felgekleurde buttons. Doe Maar! Je had Henny als favoriet of...